| |
Vooruitblik op Turkije over 2010
Welke berichten omtrent Turkije hebben vooral uw aandacht getrokken gedurende de eerste maanden van 2010?
Turkije is nog steeds vastberaden haar economische groei gestaag uit te breiden. Tegen het eind van 2009 was dit vooral de energiesector, maar nu zien we dit ook in de toerisme. Zo wil Turkije bijvoorbeeld 40 ski-resorts bouwen.[1]Onlangs kwam ook al het bericht naar buiten dat Turkije de meest populaire vakantiebestemming van 2010 is qua vooruit geboekte tickets.[2] Maar ook de kleinere sectoren groeien gestaag ondanks de economische crisis, denk hierbij bijvoorbeeld aan de bloemensector in Antalya.[3]De investering van 12 miljard dollar door de Turkse overheid om een ultrasnel spoornet te kunnen realiseren moet ook in dit kader gezien worden[4], alsmede de Turkse investering van 100 miljoen dollar in Indiase vliegvelden.[5] Nog los van de immense ICT en internetbloei in Turkije.[6]
Nu de eerste maanden van 2010 bijna voorbij zijn, kunt u ook al uw voorspelingen deels beoordelen.
Ik had voorspeld dat Turkije haar eigen strategische ligging zou ontdekken en vooral als energiedoorvoerhaven en handelsdoorvoerhaven potten zou breken. Met de komst van een gigantisch boorplatform in de Zwarte Zee, uiteraard in dienst van de Turken, zijn de Turken nu in staat om olie en aardgas te winnen.[7] Maar hiermee houdt de Turkse energiemonopolie in de regio niet op, Turkije wil nu al bijna 30 jaar een kerncentrale maar dit jaar lijkt er eindelijk eens haast in te komen.[8] Ook mijn voorspelling dat Turkije Irak naar zich toe zou trekken, lijkt uit te komen met de komst van een Turks olieraffinaderij in het overwegend Turkmeense Kerkuk in Noord-Irak.[9]
En zal Turkije dit jaar dan eindelijk eens toetreden tot de Europese Unie?
Als ik kijk naar verschillende EU-lidstaten, zoals Letland en Spanje, dan zie ik positieve ontwikkelingen gedurende de eerste maand van 2010. Zo heeft de Minister van Buitenlandse Zaken van Letland, de heer Maris Riekstins, zich al fervent uitgesproken voor toetreding van Turkije tot de Europese Unie.[10] Maar ook EU-voorzitter Spanje zei bij monde van haar Minister van Buitenlandse Zaken, de heer Miguel Angel Moratinos, dat “Turkije beslist tot Europa en het 27 landen tellende EU-blok behoort.”[11] Ook de Nederlandse staatssecretaris Frans Timmermans benadrukte het belang van Turkse toetreding tot de Europese Unie door te stellen dat “de EU-toetreding van Turkije net zo belangrijk zal zijn als het einde van de Koude Oorlog.”[12] Malta is nu ook al om en steunt Turkije in haar streven om EU-lid te worden[13], net als het Verenigd Koninkrijk.[14] Veel intellectuelen zien dan ook in dat de EU nu eigenlijk Turkije moet verleiden om lid te worden, en niet andersom.[15] De Turkse Minister van Buitenlandse Zaken, Davutoğlu, geeft ook duidelijk aan dat Turkije nu al dezelfde doelen heeft als de Europese Unie, en zoekt ook actief steun bij EU-landen.[16] Ierland is hier een goed en recent voorbeeld van.[17] Tevens vond ik de opmerking van Egemen Bağış, de Turkse onderhandelaar voor EU-toetreding, dat “Turkije eigenlijk allang is toegetreden tot de Europese Unie” wel zeer toepasselijk.[18] De verkiezing van Istanbul tot de ‘Culturele Hoofdstad van Europa’ in 2010 geeft dat ook eigenlijk al aan.[19]
Zijn er ook negatieve geluiden omtrent Turkije die u in begin 2010 heeft gehoord?
Ik was tegen het eind van 2009 juist erg positief over Bulgarije, maar toen kwam er onlangs een bericht dat Bulgarije wellicht haar veto-recht zou gebruiken om Turkije buiten de Europese Unie te houden.[20] Dit had alles te maken met een schadevergoeding die Bulgarije van Turkije eiste te zien wegens de migratie van Bulgaarse burgers uit Turkije en hun leed in 1913. Dit is echter zeer frappant te noemen omdat deze aantallen slechts enkele duizenden zijn, maar het aantal etnische Turkse inwoners dat uit Bulgarije is verjaagd bedraagt vele miljoenen. Zelfs nu nog wonen er 2 miljoen Turken (van de 7 miljoen inwoners) in Bulgarije, maar volgens schattingen zijn er in totaal 5 miljoen Bulgaarse Turken (dus 3 miljoen is verjaagd uit Bulgarije). Gelukkig had Bulgarije dit ook al snel door en accepteerde het haar fout.[21] Het heeft inmiddels ook al ontkend dat het de toetreding van Turkije tot de Europese Unie wil blokkeren.[22] Als laatst is er nu zelfs een overeenkomst over een aardgas-project tussen Turkije en Bulgarije gesloten.[23]
En wat vindt u vooral jammer dat het al zo vroeg in het nieuwe jaar moest gebeuren?
Ik vond het bericht over brandstichting in een Turkse moskee in Nederland verontrustend, omdat het algehele fenomeen van intolerantie zich ook in 2010 lijkt te manifesteren.[24] Maar ook de Armeense lobby lijkt haar agressieve houding niet verlaten te hebben in 2010, zo hebben ze ditmaal een nog grotere claim gezet op Turkse en Azerbeidzjaanse grondgebieden.[25]
U bent echter nog steeds zeer positief over Turkije. Waarom is dit eigenlijk?
Het is moeilijk om pessimistisch te zijn als je kijkt naar de recente ontwikkelingen. Turkije is begonnen Irakese gewonden te verzorgen, zodoende consolideert het haar regionale status als grootmacht. Vijftien van deze gewonden zijn zelfs naar Turkije overgebracht om daar verder medisch verzorgd te worden.[26] Dit zal natuurlijk veel goodwill creëren voor Turkije. Dit komt al deels naar voren door de roep van Afghanistan om Turkse hulp, doorhebbend dat Turkije de nieuwe stijgende grootmacht van de regio is.[27] Als kersverse opkomende grootmacht plukt Turkije ook de vruchten van haar nieuw vergaarde status; zo zal Euronews (een EU-orgaan) binnenkort ook in het Turks uitzenden.[28] Maar ook de Armeens-Turkse verzoeningsbijeenkomsten geven mij goede hoop voor de toekomst.[29] Overigens net als de samenwerking tussen een Turks rapgroep en een Holocaustoverlevende om gezamenlijk een vuist tegen racisme te vormen.[30] Ook is een beginnend ruzietje tussen Israël en Turkije al snel in de kiem gesmoord.[31] Dit soort projecten geven aan hoe de Turkse samenleving gebrand is op vooruitgang.
Dit zijn toch geen diplomatieke of politieke projecten?
Dat neemt niet weg dat het de kern vormt voor toekomstige vooruitgang. Als een samenleving als geheel achter de politieke ontwikkelingen staat en zelfs burgerlijke initiatieven neemt tot samenkomst met andere volkeren en/of groepen, dan zal dat zich al snel vertalen tot het internationale verkeer. Dit zien we al met de benoeming van Mevlüt Çavuşoğlu tot president van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa, beter bekend als PACE (Parliamentary Assembly Council of Europe).[32] Hiermee is Çavuşoğlu de eerste Turk aan het hoofd van PACE. Dit komt natuurlijk deels omdat Turkije als samenleving heeft bewezen humanistisch van aard te zijn, zie eerdergenoemde projecten.
Denkt u dat Turkije op internationaal gebied nu meer aanzien heeft gekregen hierdoor?
Ik denk het wel, zo keren steeds meer landen zich toch tot Turkije voor hulp. Uit Afrika hebben Burkino Faso[33] en Tanzania[34] zich al tot Turkije gewend. Ook de Turkse bemiddeling in Afghanistan[35] heeft de rijzende ster van Turkije bezegeld, zo heeft de Amerikaanse ambassadeur gezegd dat Turkije “nooit haar buurlanden zou binnenvallen”.[36] Een erkenning waar de Turken al decennialang op zaten te wachten in verband met hun onschuld omtrent Cyprus. Hiernaast heeft Turkije met de bouw van een energiecentrale in Turkmenistan haar positie als regionale grootmacht bevestigd en uitgebreid.[37] De oproep van Turkije aan haar banken om te investeren in de Balkan, Halkbank deed dat als eerst, moet in dat kader gezien worden.[38] Het kwam ook goed naar voren toen de leidende nanotechnologische institutie van Turkije, de Nationale Nanotechnologie Onderzoekscentrum van de Bilkent Universiteit in Ankara, haar significante rol in de regio uitbreidde door de buurlanden van Turkije informatie omtrent nanotechnologie te verschaffen middels een workshop. Meer dan 40 vooraanstaande wetenschappers uit Noord-Afrika, de Centraal-Aziatische Turkse republieken, de Balkan en Oost-Europa namen eraan deel.[39] De Turkse kennis is inmiddels uitgegroeid tot de beste van de regio, vrijwel alle buurlanden ontlenen hun eigen technologie aan die van Turkije. Dit is ook precies waarom China onlangs een onderzoeks- en ontwikkelingsinstituut heeft opgericht in Istanbul.[40]
Heeft u nog andere punten ter afsluiting?
Een interessant stuk is in Nederland niet echt aan de orde gekomen; nadat Erdoğan in Duitsland had opgeroepen om “vooral niet te assimileren maar vooral wel te integreren”, brak de hel los. Nu Frans Timmermans hetzelfde heeft gemeld in Turkije, is er niks te horen.[41] Het is dus belangrijk om te weten dat assimilatie en integratie niet hetzelfde is, dat dit eindelijk ingezien is door Timmermans is een goede zaak. Dat dit echter niet uitgelegd wordt aan het Nederlandse volk, is een zeer slechte zaak.
Armand Sağ
1 maart 2010
© Armand Sağ 2010
|
